April is eindelijk wat het moet zijn: afwisselend regen en zon, warm en koud, grillig als van oudsher. In mijn tuin is het weer nu de baas. Ik spit, frees, schoffel en hak als het droog is, bemest en zaai als er regen dreigt, kijk toe als een fikse regenbui er alles fris en nieuw doet uitzien.
Niets is mooier dan een bloeiende kerselaar met op de achtergrond een dreigend voorjaarsonweer. Mooi weer, het bestaat niet in het tuindersjargon. Hier is het altijd weer.
Nu ook de perelaars het stadium van volle bloei bereiken, piekt het wandel- en fietstoerisme in Haspengouw naar nieuwe hoogtes. Van achter de koernoeljehaag zie ik de fietsers puffend de helling opklauteren, richting fietsknooppunt 120 pal achter mijn tuin. Wandelaars kuieren langs de veldweg naar het kerkje. Greenspot Zammelen, met zijn uitgestippelde wandelingen door het prachtige natuurgebied, beleeft hoogdagen.
Twee nachten met lichte vorst: een geluk dat de aardappelplanten nog niet boven de grond uit komen. Ook de abrikoos ontsnapt aan schade, want reeds een dikke week uitgebloeid. Binnen voorzaaien blijft de boodschap. De Afdeling Warm Glas wordt uitgebreid met basilicum en zinnia. Ik poot twee stekelige chamotes in potgrond. De yacon, die met moeite de droge zomer van 2018 overleefde, krijgt een tweede kans.
Een opsporingsbericht moet ik uitsturen voor de drie stuks zoete bataat. Langwerpige knollen, lichtroze tot rood van kleur; het laatst gezien in het mandje op de koelkast; in het bezit van al hun culinaire vermogens. Niet uitgesloten dat vooral dat laatste de aanleiding was tot hun verdwijning.
De beruchte voorjaars-hunger gap in de moestuin overbruggen we met knapperige radijsjes en handenvol snijsla uit de serre. Op koolrabi en bloemkool is het nog even wachten. Buiten heb ik grote bloempotten gezet over de zeekool, en een container in zwart plastic over een pol rabarber. De gebleekte stengels zijn eerstdaags consumptieklaar. Volgende week volgt de aftrap van het aspergefestival: de eerste groene aspergestelen floepen tevoorschijn.
Het is april en toch zijn de laatste appels, bewaard in een kist aan de koele kant van de loods, best nog eetbaar. Beneden in de kelder slinkt de voorraad aardappelen, maar spijtig genoeg ook de eetkwaliteit ervan. Daarnaast liggen een tachtigtal dahliaknollen. Jaren geleden ben ik gestart met drie, vier stuks. Al die tijd hebben ze de lege stukken opgevuld in mijn uitdeinende tuin. Prima onkruidonderdrukker en groenbemester, een echte eyecatcher als ze in bloei zijn, een nectarhoofdleverancier voor bijen en vooral hommels. Maar het planten in het voorjaar en het rooien voor de winter is wel een klus. Dus denk ik er aan om de voorraad te halveren. Kandidaten mogen zich melden, gratis voor niks. Of om te ruilen. Tegen drie stuks zoete bataat, bijvoorbeeld.
De tuinman van Agatha - 8 april 2019
Hey Luc, ik wil wel wat van die Dahliaknollen voor mijn bijentuin. Wanneer stop jij ze best in de grond ? In het vroege voorjaar ? Of kan het ook nog in mei ?