Wat doet een tuinman die de 70 nadert?
Een bestofte schoenendoos bovenhalen, met daarin al de lege zaadzakjes van twintig jaar tuinieren.
Bionda di Trieste, Hollandse Middelvroeg, Blue Hungarian, Groninger, Turkse Mutsen. ..
Reis om de wereld in tachtig zaadzakjes.
Nochtans voltrok dit gedeelte van zijn aardse bestaan zich in een relatief sedentaire modus.
Een tuinslang en kruiwagen als verjaardagscadeau maakten een einde aan het jagen en verzamelen in verre savannes.
Santiago de Cuba, Mexico, Buenos Aires... werden ingeruild voor ... Zammelen.
De Parel, de Poort, het Hart van Haspengouw.
En maar zaaien, planten, harken, hurken. Krom gebogen over de aarde. In 't zweet zijns aanschijns zag hij de composthoop groeien. Nog meer bedden, alles binnen palen en in perken. Er leek geen einde aan te komen. Was dit alles?
 |  |  |
Toen, op een dag zag hij ze rijden. De mannen van Natuurpunt, vrolijk fluitende musketiers.
Over de haag heen zag hij ze wegtuffen met hun motoculteur, op weg naar de boomgaarden en beemden, het aanhangwagentje gevuld met zeisen, rieken en kettingzagen.
Bij de volgende gelegenheid meldde ik me aan als vrijwilliger.
Het venster op het stukje wereld achter mijn tuinhaag ging open.
Ik kwam er achter dat Toeteleer, de naam van de plaatselijke natuurpuntvereniging, stond voor de vlierstruik die overal in het reservaat spontaan uitschiet.
Tijdens de zaterdagse beheerwerken leerde ik fruitbomen snoeien, grasmaaisel afvoeren voor meer biodiversiteit, habitat creëren voor kamsalamander en eikelmuis.
Natuur beheren waar nodig, niet beheersen, liever nog helemaal niets doen als het kan.
Een principe dat ik ook van langsom meer in mijn tuin ging huldigen. In mijn 'niet in mei gemaaid gazonnetje' prijken intussen ratelaar en orchidee.
Na verloop van tijd schoof ik mee aan de vergadertafel. Organisatie van de jaarlijkse appelpluk, wandelingen uitstippelen, een memorandum opstellen voor de lokale verkiezingen...
Vandaag ligt de natuur onder vuur. Zoals in de Pastorale van Beethoven wordt het Lustiges Zusammensein van de buitenlui verstoord door plots opdoemend onweer. Er klinkt een valse noot in het boerenorkest dat ten dans speelt. Sturm und Gewitter dreigen aan de horizon.
Voor eenmalig electoraal gewin wordt gegrepen naar de pauzeknop. Dat ene plantje, een vleermuis,
een boom of wat gras worden verketterd als sta-in-de-wegs voor groei en vooruitgang.
Met de natuur is het gesteld als met de democratie: niets wat verworven is, is veilig voor de toekomst.
'Alles van waarde is weerloos', zei de dichter Lucebert.
Klimaatontkenners en populisten geven daar hun eigen lezing aan. Hun interpretatie van dichterlijke vrijheid.
Straks staan ze zot van zege voor hun kiezers. Durven ze dan, zoals Wilders in Nederland, hun toehoorders de vraag van de dag voorleggen?
'Willen jullie meer of minder natuur?'
Met het reservatenfonds van Toeteleer Natuurpunt Kortessem investeren we in beheer en aankoop van meer natuur. Met uw steun laat u duidelijk horen wat uw antwoord is.
Meer natuur?
Nou, dan gaan we daar voor zorgen.
 |  |
De tuinman van Agatha
mei 2024
Comments